Wanneer de rechthebbende het beheer van zijn auteurs- en/of naburige rechten overdraagt aan een beheersorganisatie, dan gebeurt dit aan de hand van een zogenaamde ‘fiduciaire’ overdracht van rechten.

Een fiduciaire afstand is geen vervreemding, noch een licentie. Via de fiduciaire afstand draagt een rechthebbende niet de rechten zelf over aan een beheersorganisatie, maar enkel het beheer ervan. De beheersorganisatie verkrijgt het recht om in naam van de rechthebbende vergoedingen voor het gebruik van diens rechten te innen, volgens de tarieven en de voorwaarden die door de beheersorganisatie bepaald worden en die voor het hele collectief van rechthebbenden die ze vertegenwoordigt dezelfde zijn.

De fiduciaire afstand is exlusief, hetgeen betekent dat rechthebbende die rechten overdraagt aan een beheersorganisatie deze niet langer zelf kan beheren (ook niet deels) en ze evenmin kan overdragen aan nog een andere beheersorganisatie die in eenzelfde territorium werkzaam is.